نارسایی قلب در اصفهان که گاهی اوقات تحت عنوان نارسایی احتقانی قلب شناخته می شود عبارت است از اختلال ساختمانی یا عملکردی قلب در توانایی پرشدگی یا تخلیه بطن ها از خون.
نارسایی قلبی سندرومی بالینی است که با علائم و نشانه های افزایش بار مایعات یا پرفیوژن بافتی ناکافی مشخص می شود.
مکانیسم زمینه های نارسایی قلب یا سنکوب عبارت است از اختلال در ویژگی های انقباض قلب و یا پیدایش آسیب در پرشدگی قلب که هر دو وضعیت موجب سبب کاهش برون ده قلبی کمتر از حد طبیعی می شوند.
برون ده قلبی پایین به فعال شدن مکانیسم های جبرانی منجر می شود که توانند سبب افزایش بار کاری قلب و ایجاد مقاومت نسبت به پر شدن قلب شوند. نارسایی قلبی وضعیتی پیش رونده و مادام العمر بوده که باعث تغییر در سبک زندگی می شود.
داروها به منظور پیشگیری از بروز دوره های احتقانی حاد که با افزایش علائم بیماری افت برون ده قلبی و کاهش پرفیوژن مشخص می شود باید همواره مصرف گردند.
نارسایی احتقانی قلب می تواند به دلیل تعدادی از مشکلات سیستم قلبی عروقی ایجاد شود مثلاً فشار خون مزمن، بیماری های عروق کرونری و بیماری های دریچه ای.
این اختلالات می تواند سبب نارسایی سیستولیک، نارسایی دیاستولیک یا هر دوی آن ها شوند، تعدادی از بیماری های سیستمی می تواند در ایجاد شدن یا شدت یافتن نارسایی قلب موثر باشند.
نارسایی قلبی ممکن است در اثر اختلال سمت راست یا سمت چپ و یا هر دو سمت قلب رخ دهد. معمولا نارسایی قلبی در سمت چپ قلب رخ می دهد. سمت چپ قلب قدرتمندتر بوده و خون را به سراسر بدن پمپ می کند.
دهلیز چپ قلب، خون را از ریه ها تحویل گرفته و آن را به بطن چپ می فرستد و از آنجا خون وارد گردش خون عمومی بدن می شود. اگر بطن چپ قلب، ضعیف شود و نتواند خون دریافتی را کاملا به جلو پمپ نماید، خون به سمت عقب و به داخل ریه ها پس می زند.
